درباره «زن، زندگی، آزادی»
تاریخ انتشار: ۱۳ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۱۳۷۰۵۸
خبرگزاری فارس - یادداشت - سید مهدی سیدی: «زن، زندگی، آزادی» شعار پر تکرار این روزهای ایران است؛ شعاری زیبا و مهیج، خوش‌لفظ و خوش‌ریتم که تکرار حرف «ز» در هرسه بخش آن، زینت‌بخش تظاهرات اعتراضی شده است؛ شعاری که مضمون نهفته در آن می‌تواند مورد گفتگو قرار گیرد. البته روشن نیست نزد شاعران این شعار، کدام قسمت از ارکان سه‌گانه آن محور اصلی است: زن یا زندگی یا آزادی؟
1) چرا این سؤال مهم است؟
چون گاهی در دنیای واقعی، تعارض‌هایی بین این سه بخش پیش می‌آید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
2) آیا «آزادی» مقدس است و هیچ پیش‌فرضی ندارد؟
کمتر انسانی است که برای آزادی، اعتبار قائل نباشد؛ چه در اندیشه دنیای متجدد که آزادی به یک اصل غیر قابل خدشه و یک مطالبه جهانی تبدیل شده است و چه در اندیشه دینی که آزادی یک اصالت مقدس و جاوید است. اما یک سؤال مهم پیش روست: چه چیزی آزادی را مقدس می‌کند؟ یک پاسخ آن است که آزادی با نتایج آن قابل قضاوت است. بعضی آزادی‌ها در نتیجه‌ی خود، انسان را به اسارت می‌کشد و آزادی‌های مهم‌تر او را تلف می‌کند و در مقابل بعضی قواعد که در ظاهر از جنس محدودیت است اما نتایج آن آزادی بیشتر و پاکیزه‌تری را به ارمغان می‌آورد. اندیشه دینی آزادی‌هایی را تأیید می‌کند که انسان را از اسارت عادت، جهل، ظلم و شهوت آزاد کند و عقل آدمی را برای حرکت به سمت خداوند، قوی سازد. اینجاست که همه گروه‌های مدافع آزادی باید پاسخ دهند: آزادی از چه و برای چه؟
3) آزادی با چه محدود می‌شود؟
آزادی اصیل است اما مطلق نیست و حتما در زندگی بشر باید به‌ناچار با مؤلفه‌های دیگر محدود شود. اما چه چیزی مجوز دارد آزادی را محدود کند؟ در اندیشه غربی، آزادی را فقط آزادی محدود می‌کند؛ یعنی شهروندان تاجایی آزادند که آزادی دیگران را محدود نکنند، اینجاست که خواست عموم تعیین کننده حدود آزادی است و این یعنی مدل دموکراسی، که رأی 51 نفر می‌تواند آزادی 49 نفر دیگر را محدود کند. اما در اندیشه دینی چیزی که آزادی را قید می‌زند نه خواست و رأی عموم که مفاهیمی نظیر توحید، معنویت و عدالت است.
4) نسبت زن با زندگی و آزادی چیست؟
زن به اقتضاء «جنسیت» خود، محدودیت‌هایی از جنس «جسمیت» می‌پذیرد که شاید نظایر آن برای مردان هم متصور باشد، اما از جهت روح انسانی خود، برای آزادی‌های فراوانی مجاز است (در این مرحله بین مرد و زن تفاوتی نیست)؛ مفاهیم متعالی برای زنان همچون مردان مباح که حتی واجب است نظیر: عدالت‌جویی، حقیقت‌طلبی، معنویت‌خواهی، رشد و به ثمر رسیدن استعدادهای نهفته. پس آنچیزی که در سه‌گانه «زن، زندگی، آزادی» جامانده است مفهومی به اسم «انسان» است. انسان، از تمام قید‌های محدود کننده عقلی و روحی آزاد است تا به تراز بالاتری از بندگی و «خداگونه شدن» دست یابد. اینجاست که می‌پذیریم بعضی آزادی‌های مدرنی که مطالبه می‌شود در تضاد مستقیم با حرکت الهی انسان است و برخی محدودیت‌های وضع شده نظیر بعضی نقش‌های خانوادگی، جنسیتی و اجتماعی، خود بزرگترین فرصت در مسیر آزادی زن است.
انتهای پیام/
منبع: فارس
کلیدواژه: درباره زن زندگی آزادی زن زندگی آزادی درباره زن زندگی آزادی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۱۳۷۰۵۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مهم‌ترین مسئله حفظ حرمت معلمان در جامعه است/ ثبات در آموزش و پرورش را ایجاد کنیم
امیر حسین بانکی پور، نماینده مجلس شورای اسلامی در گفت‌وگو با خبرنگار گروه آموزش و دانشگاه خبرگزاری علم و فناوری آنا، با بیان اینکه معلم در ادبیات دینی ما عالی‌ترین درجه است، اظهار کرد: پیامبر فرموده اند: به معلمی مبعوث شده ام، یعنی در بین آنچه که امروز به عنوان این همه شغل مطرح است پیامبر معلمی را به عنوان شغل خود بیان می‌کنند و حتی خداوند هم در قرآن کریم خود را معلم انسان توصیف کرده است.
دانلود فیلم اصلی کد ویدیو
وی افزود: جایگاه معلمی در فرهنگ دینی جایگاه مرتفع انبیای الهی، اولیای الهی و جایگاه مقدس‌ترین انسان‌ها در جامعه بوده است، معلمی پیش از آنکه شغل باشد به عنوان جایگاه بزرگ اجتماعی به حساب می‌آید.
بانکی پور تصریح کرد: افرادی باید به سمت معلمی روند که عاشق این جایگاه باشند، یعنی معلمی قبل از اینکه حرفه باشد عشق است و کسانی معلم موفق هستند که جنبه عاشقانه را نسبت به این جایگاه داشته باشند.
عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی ادامه داد: شیرین‌ترین لحظات عمر بنده معلمی بوده است و به هیچ عنوان آن را با شغل دیگری جا به جا نمی‌کنم، معلم بزرگ سیر زندگی و نقطه عطف زندگی انسان را متحول می‌کند و بینش انسان را شکل می‌دهد و نقش تربیتی اساسی در زندگی دارد و دانش‌های علم را به زندگی انسان منتقل می‌کند، مهم‌ترین مسئله حفظ حرمت و منزلت جایگاه معلمی در اجتماع است و زمانی حفظ می‌شود که معلمان از نظر مادی تامین شوند و هم جایگاهشان حفظ شود، بنده مرحوم حضرت امام را به عنوان بهترین و بزرگترین معلمم یاد می‌کنم.
بانکی پور گفت: گاهی برخی از رفتار‌های عملی و عینی معلمان در زندگی انسان‌ها تاثیر گذار است، مثلا افرادی بودند که در گذشته در مقابل استاد و معلم بی ادبی می‌کردند، اما معلمان در مقابل اهانت آنها رفتار خوبی از خود به نمایش می‌گذاشتند که با وجود گذشت ۳۰ تا ۴۰ سال از آن رفتار‌ها ما آن را به عنوان الگو در زندگی خود پیاده سازی می‌کنیم.
وی با بیان اینکه جایگاه معلم در گذشته دارای حرفه قدسی بود و ارزش گذاری بیش از وضعیت فعلی را شاهد بودیم؛ تاکید کرد: هم اکنون جایگاه معلمی در کشور افت کرده است و در درجه اول باید مسئولان کشور نگاهشان را در برنامه ریزی‌های بودجه تغییر دهند، متاسفانه شاهد افت این جایگاه هستیم.
نماینده مجلس اضافه کرد: سهم این جایگاه باید حفظ و ثبات در آموزش و پرورش تقویت شود. ثبات در آموزش و پرورش در کشور ما طی ۳۰ تا ۴۰ سال گذشته متوسط کمتر از ۲ سال بوده است، حفظ ثبات آموزش و پرورش در مدیریت کلان و ثبات برنامه ریزی می‌تواند در این قضیه نقش داشته باشد.
بانکی پور گفت: از زبان خیلی بزرگان شنیدم که اگر آنها را رها کنیم و بخواهند جایگاهی برای خودشان انتخاب کنند، بهترین جایگاه را معلمی می‌دانند که با هیچ چیزی قابل مقایسه نیست و امیدوارم که قدر جایگاه خود را بدانند.
وی اضافه کرد: روایت داریم که حضرت علی به پیامبر اکرم فرموده اند اگر یک نفر به دست تو تربیت شود از آنچه که خورشید بر او می‌تابد ارزشش بیشتر است.
انتهای پیام/
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند